در نومیدی بسی امید است

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است

چاه کن همیشه ته چاه است

آب آب را پیدا میکند آدم آدم را

از محبت خار ها گل می شود

آب که سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب

آش نخورده و دهن سوخته

با خدا باش پادشاهی کن

آکادمی تخصصی آموزش زبان اسمارت